Parasport to dyscypliny sportowe uprawiane przez zawodników niepełnosprawnych. W Norwegii dokładamy starań, aby wszyscy, niezależnie od umiejętności i poziomu, mogli czerpać radość ze sportu. Istnieje wiele możliwości. Ofertą w ramach parasportu dysponuje aż 55 związków specjalnych. Jest to m.in. piłka nożna, judo, wioślarstwo i unihokej. W parasporcie sportowcy podzieleni są na cztery grupy: osoby niepełnosprawne ruchowo, niedosłyszące, niedowidzące i osoby z niepełnosprawnością rozwojową.
Terminem parasport określa się sport osób niepełnosprawnych. W Norwegii staramy się, aby każdy mógł doświadczyć radości ze sportu, niezależnie od sprawności i poziomu umiejętności. Już ponad 11 000 osób niepełnosprawnych tworzy drużyny sportowe w Norwegii a naszym celem jest to, aby jeszcze więcej osób z niepełnosprawnością było aktywnych fizycznie. Chcesz zacząć przygodę ze sportem, włączyć się do pracy jako trener, członek zarządu a może przyczynić się do działalności parasportowej w inny sposób? Jeżeli tak, to skontaktuj się z radą sportową, gminą, okręgiem sportowym lub Norweskim Związkiem Sportowym, ponieważ jest duża szansa, że możesz włączyć się do aktywności w tym obszarze sportu. W Norwegii aż 55 związków specjalnych ma pod swoją egidą różne dyscypliny parasportu: są to między innymi piłka nożna, judo, wioślarstwo, wspinaczka, jazda konna i unihokej. Tak więc istnieje wiele możliwości.
W parasporcie uczestnicy podzieleni są na cztery grupy: osoby niepełnosprawne ruchowo, osoby niedosłyszące, niedowidzące i osoby z niepełnosprawnością rozwojową.
Wiele dzieci, młodzieży i dorosłych ma ograniczoną zdolność poruszania się z powodu niekontrolowanych ruchów lub upośledzenia czy braku funkcji nóg, ramion czy dłoni. Może to być zarówno trwałe, jak i tymczasowe, na przykład z powodu złamania kości lub z powodu trwałego, wrodzonego schorzenia fizycznego, wieku czy urazu. Kluby sportowe w Norwegii mają odpowiednią ofertę zajęć sportowych dla osób niepełnosprawnych. Odbywają się one zarówno w formie uczestnictwa w zajęciach osób pełnosprawnych, jak i uczestnictwa w specjalnie przystosowanych grupach. Aby osoby niepełnosprawne mogły uczestniczyć w sporcie, opracowano szereg środków wspomagających aktywność ruchową.
Każda osoba niepełnosprawna, bez względu na wiek, może ubiegać się o takie środki w NAV. Osoby poniżej 26 roku życia nie muszą płacić wkładu własnego. Dla osób powyżej 26 lat obowiązuje maksymalny wkład własny w wys. 4000 kr w przypadku jednego środka wspomagającego aktywność ruchową.
Dobra oferta sportowa istnieje również dla osób niewidomych i niedowidzących. Można uczestniczyć w zajęciach dla osób pełnosprawnych lub w grupach, gdzie zajęcia są bardziej dostosowane. Osoby niewidome i niedowidzące często potrzebują opiekuna zarówno na zajęciach jak i na imprezach sportowych. Opiekunami takich osób są często wolontariusze. Może właśnie w taki sposób chciałbyś pomóc jako rodzic? Norweski Związek Sportowy oferuje w tym zakresie kursy dla wolontariuszy. A może potrzebujesz partnera do ćwiczeń? Wiele gmin w ramach usługi opiekuna społecznego (støttekontakttjeneste) ma możliwość zapewnienia partnera do ćwiczeń. Są to opiekunowie społeczni, którzy lubią aktywność fizyczną i którzy przeszli specjalny kurs.
Osoby niesłyszące różni poziom niedosłuchu: od lekkiego aż po głęboki. Niesłyszenie lub niedosłyszenie może być wrodzone lub nabyte i przyczynia się do zmniejszenia rozumienia mowy lub kontrolowania własnej mowy. Osoba słabo słysząca ma zaś łagodniejszą formę niedosłuchu, w której rozumie mowę i może kontrolować własną mowę. Osoby słabo słyszące często korzystają z pomocy aparatów słuchowych, aby lepiej funkcjonować w codziennym życiu. Sport osób niesłyszących i niedosłyszących organizowano już w 1925 roku. Obecnie w Norwegii istnieje osiem klubów sportowych dla osób niesłyszących i niedosłyszących. Niestety wszystkie takie kluby znajdują się w południowych i środkowych częściach Norwegii a najdalej w Trondheim. Skontaktuj się z radą sportową lub gminą, aby dowiedzieć się jaka oferta zajęć sportowych jest dostępna w pobliżu ciebie.
W Norwegii istnieje również bogata oferta dla osób z niepełnosprawnością rozwojową. Możesz ćwiczyć razem z osobami pełnosprawnymi lub w grupach specjalnie dostosowanych. W sporcie można zajść daleko, nawet będąc osobą niepełnosprawną. Dziewczyna ze Stabæk zdobyła 41 złotych medali w gimnastyce artystycznej i została pierwszym norweskim trenerem zawodników Olimpiad Specjalnych z zespołem Downa. Tak więc można zostać zarówno sportowcem, jak i trenerem z niepełnosprawnością rozwojową.
Uczestnicząc w zawodach, sportowcy klasyfikowani są na podstawie stopnia niepełnosprawności, tak aby zapewnić jak najbardziej sprawiedliwe współzawodnictwo. Dla tych, którzy mają większe ambicje sportowe, celem może być na przykład udział w Mistrzostwach Norwegii lub reprezentowanie Norwegii na Igrzyskach Olimpijskich Niesłyszących lub na Międzynarodowych Igrzyskach Paraolimpijskich, z flagą na piersi.
